De Magische Haagse Museumnacht...
Fotografie: Jeroen Jansen / Tekst: Leonie Pape
Op zaterdag 4 september 2010 vond de eerste Haagse Museumnacht plaats. Het was een magische avond waarop we met verbazing keken naar de diversiteit die de Haagse musea rijk is.
We startten in het Escher Museum in het Paleis Lange Voorhout. Hier keken we naar een aantal dansers, die over de balustrades van de trappen in het trappenhuis een dans uitvoerden, waarin de dieptewerking en het verrassende lijnenspel van Escher duidelijk te herkennen viel. Het aangekondigde Gemaskerde Bal konden wij niet vinden, helaas.
Op de tweede locatie, het Mauritshuis, genoten we van een korte rondleiding. Deze bracht ons langs De anatomische les van Rembrandt, Het meisje met de parel van Vermeer en De stier van Potter. Wat een pracht, hoe werkelijk de snuit van de stier. Zelf ontdekten we nog de schilderijen van Jan Steen. In het Mauritshuis hangt zeker genoeg om een hele middag zoet te zijn. Het was dan ook hier waar wij bedachtten dat we toch een Museumjaarkaart gaan regelen!
Het Letterkundig Museum, de Koninklijke Bibliotheek en het Nationaal Archief waren omgetoverd tot een literaire nachtclub. Na een race op de fiets waren we daar op tijd om een deel van het optreden van Ronald Giphart bij te wonen en het hele akoestische optreden van Huub van der Lubbe. Ronald was zoals we hem kennen; een tikkeltje grof, lekker snel, intelligent en humoristisch. Wat een kunst om dan tenslotte toch je gevoelige snaar te kunnen raken. Hoe hij dit doet? Hij voegt aan het eind een persoonlijke touch toe en houdt dit klein, in tegenstelling tot de grootspraak van daarvoor. Mooi! Huub was een stuk ingetogener dan voorheen en tegenwoordig veel bezig met het einde in plaats van het begin der dingen. Ook mooi om bij stil te staan, het hoort bij het leven. De bewoordingen van Huub waren recht voor zijn raap en recht in mijn hart. Hij speelde "Mijn van straat geredde roos", hoe fijn is het om te merken dat het elke keer weer die heerlijke pijn doet.
Tenslotte hebben we een kijkje genomen in de Tweede Kamer waar een slaapverwekkend toneelstuk was over de Drie van Breda (drie oorlogsmisdadigers uit WO-2). Dit liep ook nog eens uit tot ver na de 40 minuten die het beloofde te zijn. Jammer.
Voor de meeste bezoekers was er een grote tegenvaller: de rijen waren gigantisch bij de musea in het centrum. Rondom het CS viel het mee. We rekenen erop dat Den Haag dit volgend jaar beter gaat regelen! Wij kijken er alvast naar uit.
Reacties
Een reactie posten