Westbroekpark, een supermooi park, wat gisteren (misschien op een andere dag veel minder mooi), in het late zomeravondlicht, een subliem gevoel van romantiek opleverde. Vooral als je je bedenkt dat je hier heerlijk in het gras had kunnen liggen in plaats van zwetende achter een pc te zitten staren naar allerhande dingen die er op een warme dag als deze eigenlijk niet toe doen. Met een pontje naar de overkant en vervolgens al lopende naar de midgetgolfbaan. Daar aangekomen belandden we (3x man/3x vrouw)in een heel ander soort omgeving. Een collega noemde het al het 'Oostblok'. De kunstmatige hindernissen van deze vorm van minigolf waren niet heel spectaculair. Alleen de 'Tiet' was nog vrij lastig, maar de grootste hindernis was toch wel de schemering die langzaam overging in het pikkedonker. Wonderbaarlijk konden we onze ballen (naast de twee die ieder van de helft van ons sowieso al heeft) nog terugvinden in het gras en de struiken om ons heen. Ieder van ons heeft in elk geval een souvenir meegekregen: het gravelstof laat een aparte rood/oranje gloed achter op je kleding, met name de gympen kregen het te verduren van dit steengruis. Alle eer naar de sailorman himself, die ons tot de helft niet kon bekoren, maar daar dan toch een gigantische inhaalrace begon en eindigde met een geweldige voorsprong. We all know: het wordt zijn professie, dat kan niet anders (hoewel... karaoke was ook nog een optie).
Hoi,
BeantwoordenVerwijderenJe comment hoort natuurlijk bij de blogpost van Zwartboek, maar dank je voor je compliment. Ik was in eerste instantie niet tevreden, omdat ze hier heel serieus en treurig kijkt terwijl ze juist een vrouw is die heel mooi kan lachen, maar gezien de sfeer van het onderwerp van de film pastte deze blik er juist weer heel goed bij. Dus uiteindelijk toch heel blij dat ik deze foto heb genomen ;-).